सत्कारणी शनिवार...!

अजुन काय हवंय?

शनिवार रात्र....
आपली बायको नी आपलं बाळ दोघांनाही ( Good Night Formalities करुन )  झोपवायचं...
मग  स्वयपाकघरातल्या शीतकपाटाला साक्षीठेवुन आपला ग्लास भरायचा..

ग्लास भरतो न भरतो तोवर आपल्या अत्यंत प्रिय अशा (चतुष्पाद ) मित्राने स्वयपाकघराच्या खिडकीतुन आपलं कृष्णवर्णीय मुखकमल दर्शवित ' मी जागा आहे' ची ग्वाही द्यायची..

नी पुढचे तीन तास द्वादशीच्या धुंद चांदण चुड्यात  ह्या जीवश्चासोबत सुखादु:खाच्या गोष्टी करत रात्र जागवायची..
आता ग्लास सुटतोय..
चंद्रही बराचसा पश्चिमेला कलतोय...
आमचा मित्र आळोखे देउ लागलाय..
ही घडी हलकेच धरायची..
खुर्ची सोडुन जमिनीवर यायचं..
आपल्या मित्राचं तोंड मांडीवर घेउन त्याला गुंगी येइस्तोवर ' मै ज़ि्ंदगी का साथ निभाता चला गया" असं गुणगुणत थोपटत राहायचं...

आता आपला दोस्त पारच गुंगलाय..
आपणही "फिक्र को धुए मैं" वरुन
" ज़िंदगी ख़्वाब हैं, ख़्वाब मै सच है क्या, और भला झुठ है क्या ?" वर आलोय...
आता शांत पणे एखादा कैलास खेर " सैंया..       सैंया..         तुजो छुंले प्यारसे, आरामसे मर जाऊँ" घेतलाय नी लगेच..       "आवारा हूँ..       आवारा हूँ..  या गर्दीश मैं हूँ आसमान का तारा हूँ" म्हणत सुंदर भैरवी घेतल्ये..!
एव्हाना एकीकडे संपलेला ग्लास धुवुन ओट्यावर पालथा पडलाय, सोडाबाटली केराच्या टोपलीथ गेल्ये....
मोकळ्या आकाशाखाली शांतपणे पहुडलेल्या माझ्या मित्राला शुभ रात्री करुन निजधामाला पोहोचलोय..




अशा रितीने अजुन एक शनिवार सत्कारणी लागला..
चला,
उद्या सकाळी ७ ला ( आमचं पोर उठतं म्ह्णुन) उठायचय .. !

शुभ रात्री..!